Tag: geluk

Fotografie Marjan Noteboom > Blognieuws > geluk
Vakantiegevoel!

Vakantiegevoel!

Posted on by Marjan Noteboom

Geen wekker die zorgt dat je wakker schrikt. Vrolijk kwetterende vogeltjes en een streepje zonlicht dat langs het gordijn de slaapkamer in schijnt zorgen ervoor dat je niet de hele morgen in bed blijft liggen. Rustig wakker worden en opstaan. Een ontbijtje buiten aan de tuintafel met verse broodjes van de bakker én een heerlijk bakje koffie. Op ons eigen terras en ook nog eens in onze eigen tuin heb ik een fijn plekje gevonden en toch neigt dit naar het ultieme vakantiegevoel. Niks moet en alles is goed… Je hoeft niet je koffers te pakken en naar verre oorden te reizen om toch het vakantiegevoel op te kunnen roepen.

Ondanks de vrije dagen merk ik dat ik het prettig vind, om ’s morgens toch een aantal vaste rituelen te blijven volgen. Zo wordt het nieuws uitgebreid bekeken. Daarna scrol ik meteen ook even door de mailboxen, net als elke morgen met een kop koffie op tafel en de iPad in de hand. Na nog een tweede kop koffie geniet ik van een klein rondje door de tuin, bedenk meteen wat we vanavond gaan eten en zie dat de bramen nu ineens snel verkleuren. Ik bedenk me dat het nog even duurt voordat we er jam van kunnen maken; heerlijk! Een aardbei verdwijnt ondertussen in mijn mond en ik prijs me gelukkig met ons eigen huis en tuin.

Een tuin die voldoende vrijheid biedt om een paar dagen offline te gaan. De knop kan ik ook hier, prima omzetten. Genieten van de kleine dingen is tenslotte waar het omdraait! Voor de één een kunst, voor de ander is het een lifestyle. Feit is dat ‘genieten’ niets heeft te maken met geld of status.

Herinneringen voor later, maak je nu!

Herinneringen voor later, maak je nu!

Posted on by Marjan Noteboom

Voor ons ligt een nieuw jaar met 365 prachtige dagen. Want hoewel het bij mij ook niet elke dag de beste dag van mijn leventje is, vind ik wel dat élke dag iets moois brengt. Je moet het alleen kunnen en willen zien. Een vogel die zingt, terwijl ik met mijn trotse viervoeter door het bos loop. Of die onverwachte knuffel, een lief berichtje van iemand die je dierbaar is, een verse bos bloemen op tafel, een opgeruimd huis, een onverwachte lunch buiten de deur of genieten van sushi met vrienden…. Zoveel geluksmomentjes die in een jaar voorbijkomen en die ook soms heel snel weer naar beneden zakken in je herinnering.

Social media staan er vol mee. Goede voornemens en plannen die we eind januari allang weer vergeten zijn. Als fotograaf denk ik in plaatjes en heb ik de eigenschap óók veel mooie (en soms minder mooie maar wel kostbare) en dierbare herinneringen te verzamelen op mijn telefoon. Het ding knapt soms uit elkaar van alle gb’s die ik dan weer in een paar weken heb weten te verzamelen.

Dat moet toch wel een beetje aan banden worden gelegd. Minder foto’s maken en het geluksmomentje vastleggen op maar 1 foto. Het wordt mijn goede voornemen, mijn challenge voor 2021. In de hoop dat ik op deze manier, een geweldig jaar-album kan maken met voor mij, 365 bijzondere momenten. Herinneringen voor later, maak je tenslotte nu! Doe jij ook mee?

We zijn niet allemaal hetzelfde!

We zijn niet allemaal hetzelfde!

Posted on by Marjan Noteboom

Eerst heb je nog niet zo heel veel in de gaten, zit je in een ‘gelukkige’ bubbel en probeer je alleen maar te genieten. Maar zo rond zijn eerste verjaardag begon ik te twijfelen. Dat bleef een onderbuikgevoel totdat de juffen van de peuterzaal hun bevindingen met ons deelden. Als kereltje van bijna drie jaar moest ik hem ‘s morgens in de taxi zetten en werd hij ‘s middags weer veilig thuisgebracht. Het speciaal onderwijs ligt nou niet direct naast de deur, als je in Markelo woont.

Het kereltje is inmiddels 15 jaar en een heerlijke puber. De jaren met de duidelijke kenmerken van dyspraxie waarmee hij niet wist om te gaan, heeft hij achter zich gelaten. Ik durf zelfs te zeggen dat er een flink aantal mensen het niet eens begrijpen als ze horen dat hij nog steeds speciaal onderwijs volgt. Dat is dan misschien ook wel weer een handicap. Mensen schatten je in en blijken er dan naast te zitten. Dat kan lastige situaties veroorzaken.

De vraag is voor wie die lastige situatie een probleem is. Voor onze puber of voor de persoon in kwestie? Want waarom vinden we dat iemand aan bepaalde verwachtingen moet voldoen? Waarom is het nodig om iemand naar je hand te willen zetten? Waarom is het nodig om voor elk ‘software probleempje’ een etiket te plakken?

Met het software probleempje in de hersenen van onze 15-jarige is prima te functioneren in de hedendaagse wereld. Hij heeft zijn eigen pad al aardig uitgestippeld en wijkt daarmee niet af van onze 17-jarige. De wereld zou veel mooier worden als we allemaal eens iets beter ons best wilden doen om elkaar te accepteren zoals we zijn. Je kunt niet overal goed in zijn, niet altijd vrolijk zijn en niet altijd begripvol reageren. Elkaar respecteren, helpen, aanvullen, geen etiket willen plakken maar kansen bieden en open blijven staan voor elkaar maakt de wereld vast veel mooier. We kunnen nou eenmaal niet allemaal hetzelfde zijn!

Geen ochtendhumeur!

Geen ochtendhumeur!

Posted on by Marjan Noteboom

Net voordat de wekker af zou moeten gaan, schrik ik wakker. Het bed naast me is leeg. Het is stil in huis, de kids slapen uit en manlief is naar zijn werk. Eenmaal beneden wacht de hond tot ik met beide voeten onder aan de trap ben beland voordat hij me begroet met zijn dagelijkse ‘goedemorgen-ritueel’ dat moet resulteren in een koekje als beloning. Kans om dat laatste te vergeten krijg ik niet want hij weet ’t wel heel duidelijk aan te geven.

In het voorbij gaan druk ik snel de aan/uit knop in van de koffiemachine. Shit, de bonen zijn op…., en natuurlijk ook het waterreservoir is leeg…. Geen probleem, alles weer vers aangevuld en een minuut later loopt mijn eerste kopje voor die dag vol met dat heerlijke zwarte ‘goud’. Die eerste bak koffie opdrinken in de rust van het huis, met de hond aan je voeten en de zon op je neus is toch de ultieme start van een nieuwe dag! Hoezo, heb ik dan een ochtendhumeur? Het is maar net op welke manier je de dag mag starten, nietwaar?

De werkplek

De werkplek

Posted on by Marjan Noteboom

Je zult het geluk maar hebben dat je elke dag met een grote glimlach naar je werk gaat. Je werkplek en collega’s maken een belangrijk deel uit van je bestaan. Ervan uitgaande dat je vijf dagen werkt en je pauze’s meerekent betekent dat dus al snel dat je 45 uur per week  op je werkplek doorbrengt, al dan niet in de nabijheid van collega’s. Dan is het wel zo prettig dat je je daar ’thuis’ voelt, dat het inspiratie geeft, je kalmeert en het dus een fijne plek is om je werk te kunnen doen. Gelukkig denken steeds meer mensen na over de invulling van deze werkplekken en heeft menig stoffig kantoorpand plaats gemaakt voor vernieuwing. Erg  trots ben ik op het eindresultaat van de spreekkamer van Morsink Bouwadvies & Makelaardij in Goor, die uit mijn werk een beeld van de Schipbeek heeft uitgezocht als achterwand voor deze ruimte. Wat een fijne plek, om elke dag ‘aan de waterkant’ gewoon je werk te kunnen doen.