Tag: fotografie

Fotografie Marjan Noteboom > Blognieuws > fotografie

Zwart – Wit

Posted on 23 juni 202023 juni 2020 by Marjan Noteboom

Een regel uit een liedje van Frank Boeijen zette me aan het denken. “Denk niet wit, denk niet zwart, denk niet zwart-wit maar in de kleur van je hart”… Zwart-wit denken is iets, wat nou niet direct gelinkt kan worden aan mij. Tussen de kleuren zwart en wit zijn naar mijn mening namelijk nog een heel aantal grijstinten aanwezig. Een gulden middenweg is altijd beter te volgen dan je zin doordrijven en uiterst links of rechts van het pad te gaan. Samenwerken is geven en nemen, een standpunt innemen en ervoor gaan. Heeft het succes dan geeft dat kracht en maakt het te volgen pad makkelijker begaanbaar. Vind je beren op de weg dan is het de kunst om fouten zo mogelijk te herstellen of op te lossen en vervolgens het plan bij te gaan stellen om er vervolgens sterker uit te komen. Tussen zwart en wit zijn er tal van grijstinten aanwezig maar we moeten ze wel willen waarnemen.

Wie de foto’s bekijkt in een oud familiealbum treft daar naar alle waarschijnlijk zwart-wit foto’s aan. En eerlijk is eerlijk deze foto’s zijn in mijn ogen geweldig omdat ze een stukje geschiedenis weergeven. Ze herinneren aan de tijd waar de kleurenfoto’s nog niet tot de mogelijkheden behoorden. Wat was het dat tot voor kort mijn voorkeur voor kleur sterker aanwezig was dan de zwart-wit variant. Afgelopen week heb ik dan toch eindelijk op aandringen van mijn ‘partner-in-crime’ tijd gemaakt om een serie foto’s te maken van haar dochter in onze geweldige fotostudio. De beelden zorgden voor een ommekeer in mijn gedachtegang. De wauw-factor bij het zien van dit materiaal had ik niet aan zien komen. Zo blijkt maar weer dat je niet alleen kunt denken in zwart-wit maar blijkbaar ook kunt werken vanuit een zwart-wit visie. Hoe mooi is het om je horizon te kunnen verbreden en open te staan voor nieuwe ontwikkelingen. De wereld biedt ons naast de kleuren zwart en wit, nog zoveel meer kleuren dan alleen de verschillende grijstinten tussen het zwart en wit.

Lieve Iris; dank je wel voor je geduld en je hulp!

Krachtpatser

Posted on 10 februari 20203 september 2021 by Marjan Noteboom

Tot voor kort ondenkbaar dat ik op stap zou gaan zonder mijn beste maatje. Wat een verhalen en een berg herinneringen kleven er aan mijn beste maatje en mij. Een keer heb je me enorm teleurgesteld maar na een grondig en weliswaar erg exclusief verwenmoment op Urk was ook dat snel vergeten. In al die jaren heb ik je leren kennen en weet ik feilloos, hoe ik het beste uit je naar boven kan halen. Nikon en ik…. we wisten in de afgelopen jaren zoveel mooie, dierbare momenten op beeld vast te leggen. Beelden die er toe doen en de emotie van het moment weergeven. Toch was er iets waar ik me steeds meer aan begon te storen. Dat eeuwige spiegeltje die je altijd, onzichtbaar met je meedroeg. Bij elk moment dat we wilden vastleggen op de gevoelige plaat wist jij onze aanwezigheid te verraden en alleen maar door het klikje van jouw spiegel. In de kerk….het was er muisstil, niemand zag ons staan totdat ik een kostbaar moment vast wilde leggen en jij weer met dat klikje zorgde dat er achterom werd gekeken. Het was geen bespreekpunt, die spiegel zat vast en bleef een onvermijdelijk deel van jou. Tijd om op zulke bijzondere, stille momenten een andere krachtpatser uit onze ‘stal’ mee te nemen. Een klein jaartje geleden hebben we Fuji toegevoegd aan onze ‘werkpaarden’. De band met Fuji moest groeien. Een twee-eenheid moesten we worden. Vanmiddag had ik ineens de klik met je te pakken en voelde het zo vertrouwd. Onzichtbaar kon ik mijn beelden maken, de instellingen wist ik (bijna) blindelings te vinden. Kracht, emotie en professie gaan heel goed samen met mijn twee maatjes Nikon en Fuji.

Zomerstop…. proost!

Posted on 24 juli 20193 november 2019 by Marjan Noteboom

MOJITO RECEPT
50 ml Bacardí rum (wit)
60 ml bruiswater.
15 ml limoensap.
15 ml suikersiroop of 2 theelepels suiker.
12 blaadjes verse munt +1 takje voor de garnering.
Crushed ijs (ongeveer genoeg voor een glas)

Als je net als ik, je werk zo ontzettend leuk vindt vergeet je al snel om vrije tijd en vakantiedagen te plannen. Meestal gaan we hier een tandje langzamer, maar werk ik wel gewoon door… Om mijn eigen batterijtjes nou eens volledig op te laden lijkt me ook wel een aangenaam idee en werd in huize Noteboom wisselend ontvangen. Ik snap wel waarom…hahahhaa. Wat ze niet weten is dat we nu eens ff lekker gaan genieten, lummelen, beetje lezen, klusjes doen als we er zin in hebben en ons gewone werk toch maar eens eventjes aan de kant leggen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik helemaal van de aardbol ben verdwenen want ook dat past dan weer niet bij mij. E-mail wordt minder vaak gelezen en de telefoon staat misschien iets vaker op stil maar voor dringende zaken ben ik er gewoon. De afspraken die al gepland staan komen we natuurlijk gewoon na dus ‘ja’ we zijn onder andere op de Open Kerkdagen en Food Goan…. veel leuke evenementen waar we elkaar misschien in de vakantiemodus tegen zullen komen!

Veel plezier en geniet van de zomer,

Liefs Marjan

Vakantie 27 juli – 19 augustus

Fotostudio naar De Kaasfabriek Markelo

Posted on 6 maart 201927 november 2019 by Marjan Noteboom

Fotostudio in voormalige koelcel Kaasplein Markelo, speelplek in oude zoutbaden

MARKELO – De ontwikkelingen op het Kaasplein in Markelo staan niet stil. De oude zoutbaden bij de kaasfabriek op het Kaasplein worden onderdeel van een speel- en ontmoetingsplek. Daarnaast heeft Fotostudio Markelo zich gemeld als tweede huurder van een van de commerciële ruimtes.

De zoutbaden, waar vroeger kazen in werden gepekeld, worden straks onderdeel van een freerunning-parcours en een interactief trapveldje. Stichting De Kaasfabriek krijgt daarvoor een forse subsidie, liefst 100.000 euro komt er beschikbaar uit de zogeheten LEADER-subsidiepot. Dit is een Europese subsidie die wordt aangewend voor plattelandsontwikkeling.

„In het ontwerp voor het plein was de uitdrukkelijke wens om de zoutbaden, cultuurhistorisch erfgoed, te behouden. Daarop zijn wij gaan nadenken wat we ervan kunnen maken”, zegt Martin Verbeek, voorzitter van Stichting de Kaasfabriek. „Speeltoestellenfabrikant Yalp uit Goor kwam met het idee om het onderdeel te laten zijn van een freerunning-parcours. Freerunning is een sport waarbij kinderen allerlei capriolen uit kunnen halen op obstakels. Daarnaast komt een trapveldje met elektronische elementen, waaronder doeltjes die de score bijhouden.”

Leader

Leader financiert de helft van het project, voor de andere helft moeten andere geldbronnen aangeboord worden. „We kijken naar fondsen, hopen op donaties. Dat wordt nog een hele opgave”, zegt Verbeek.

En ondertussen staan de ontwikkelingen bij de verhuur van commerciële ruimtes op het Kaasplein niet stil. Fotostudio Markelo, een samenwerking tussen Markelose fotografen Marjan Nooteboom en Marian Waanders, betrekt een van de voormalige ‘koelunits’ ter grootte van 100 vierkante meter. Daar wordt een studio ingericht, er komt een ontvangstruimte en er worden werkplekken voor beide fotografen ingericht.

Fotostudio Markelo is de tweede die zich vestigt op het Kaasplein, eerder gaf de bibliotheek al aan van het Beaufortplein naar het Kaasplein te gaan verhuizen. Ook voor de overige ruimtes is interesse, zegt Verbeek. „We zijn in gesprek met vijf partijen die serieuze plannen hebben. Daar kan ik lopende de gesprekken nog niet te veel over zeggen. Ik verwacht voor de zomer dat de invulling van alle ruimtes in grote lijnen bekend is.”

Horecagelegenheid

In de wandelgangen wordt gesproken over een horecagelegenheid in de ruimte op de hoek, maar Verbeek kan daar nog geen uitsluitsel over geven. Bibliotheekdirecteur René Siteur zei eerder daar een leestafel van de bibliotheek neer te willen zetten.

In de Kaasfabriek is in totaal 1500 vierkante meter te huur. De ruimten kunnen voor maximaal tien jaar worden gehuurd. Het is de bedoeling dat eind dit jaar de eerste huurders intrek nemen in het complex in het hart van het dorp.

Artikel van Jantien Bussink in de Tubantia 5 maart 2019.

Emotie

Posted on 14 februari 20193 november 2019 by Marjan Noteboom

Het is al vele malen tegen me gezegd “jij denkt in plaatjes”, als ik ineens begin te lachen nadat iemand net met smaak een leuke anekdote heeft verteld. En het klopt wel. In mijn hoofd zie ik vaak al voor me wat ik net heb horen vertellen terwijl ik er nog niet eens op heb gereageerd. Het maken van beelden gaat nog sneller dan het geven van een hoorbare reactie. En ja, ook daar sta ik inderdaad niet achteraan. Groot voordeel vind ik zelf dat je wel weet wat ik ergens van vind, omdat ik dat echt wel laat horen. Eerlijk, oprecht en inderdaad wel recht door zee. Die karaktereigenschappen zullen de meeste mensen wel herkennen in mij alleen zodra ik mijn Nikon in de hand heb veranderd er iets. Dan sta ik achter mijn camera en ben ik aan het observeren. Op zoek naar hét beeld dat de pure emotie van het moment weergeeft. Dat doe ik niet alleen als ik aan de wandel ben met mijn beste vriendje Cooper maar ook als ik aan het werk ben als fotojournalist of tijdens het maken van familiereportages, fairs, evenementen, sportwedstrijden en bijvoorbeeld het passend in beeld brengen van vastgoed. Maar ook als afscheidsfotograaf probeer ik een bescheiden plaats in te nemen en ben ik er op gericht om de momenten die er toe doen in beelden vast te leggen voor de dierbaren. Die hand op een schouder, de bloemen, een detail….. ontzettend dankbaar werk dat vaak op een mooie manier tot uiting komt wanneer ik twee weken na het afscheid de foto’s thuis kom brengen en nog even napraat met de mensen die zijn achter gebleven. Bij het doorbladeren van het album met een aantal door mij geselecteerde foto’s hoor ik vaak; “ik heb je helemaal niet gezien of gehoord, waar stond je toch?”. De warme hand die vervolgens mijn hand pakt bij het zien van de beelden van hun afscheid doet me goed. Een traan in de ooghoeken, de knuffel die volgt….. het is opnieuw de emotie die meer dan voldoende vertelt zonder ook maar een woord te gebruiken.